زمانی که تازه وارد یک حوزه‌ی کاری می‌شویم، قطعاً چالش‌ها، خطاها و گاهی سختی‌های مختلف را تجربه می‌کنیم. برای رسیدن به موفقیت، گذر از این موانع لازم است. در این مقاله از سری مقالات حوزه‌ی برنامه‌نویسی، قصد داریم اشتباهات رایج برنامه‌نویسان مبتدی را بررسی کنیم. امیدوارم با دانستن و رعایت آن‌ها نتیجه‌ی بهتری از عملکرد خود دریافت کنید.
اشتباهات رایج برنامه‌نویسان
۱- بی اهمیتی به بک آپ گرفتن روزانه
بسیاری از برنامه نویسان تا یک پروژه را به اتمام نرسانند از آن بک آپ نمی‌گیرند! این اشتباه رایج بسیار پر خطر هم می‌باشد. تصور کنید که هفته‌ی بعد موعد تحویل پرو‌ژه‌ی شماست و اجرای پروژه تا به امروز ۸۰٪ پیشروی داشته است. فردا که به سراغ سیستم خود می‌آیید بنا به هر دلیلی (مشکلات نرم‌افزاری، خرابی سیستم و…) به کدها دسترسی نداشته باشید! آنوقت چه کار باید کرد؟!
بهترین کار این است که هر روز بعد از پایان کار از پروژه‌های خود بک‌آپ بگیرید. یا از سیستم‌هایی که کنترل ورژن دارند مثل گیت‌هاب استفاده کنید.
یکی از مهمترین نکاتی که باید به آن توجه کنید، خوانایی کدهاست. کدهای شما باید به گونه‌ای نوشته شوند که برنامه‌نویس دیگر هم بتواند روی این کدها کار کند. انتخاب نام برای متغیر و توابع باید خوانا و بامعنی باشد. همچنین نام هر تابع گویای فعالیت آن تابع باشد.
۳- تعریف یک تابع همه فن حریف!
یکی از
مشکلات برنامه‌نویسانی که در ابتدای راه هستند یا به اصطلاح مبتدی هستند تعریف
توابع جامع برای انجام ده‌ها کار است.
برای مثال یک تابع تعریف می‌شود که کد تخفیف را بررسی می‌کند از مبلغ نهایی کم می‌کند و اعداد را به فارسی تبدیل کرده و نمایش می‌دهند! در حالی که ما برای همین مثال ۴ تابع مختلف برای بررسی صحت کد تخفیف، محاسبه‌ی مبلغ قابل پرداخت، تبدیل اعداد به فارسی، نمایش مبلغ نهایی، احتیاج داریم!!
اینگونه هر کدام از این توابع می‌توانند در جاهای مختلف بارها استفاده شوند.
۴- کم‌کاری یا زیاده روی در کامنت گذاری!
درج کامنت در میانه‌ی کد باعث می‌شود خوانایی کدها افزایش یابد و هر وقت به کد مراجعه کردیم، متوجه شویم هر بخش چه وظیفه‌ای دارد. اما معمولاً افراط و تفریط در این عمل زیاد است.
نیازی
نیست شما بخاطر کاهش حجم کدها از کامنت گذاری دست بردارید. یا بالعکس نیازی نیست
تمام جزییات و روش اجرای هر بخش را کامنت‌گذاری کنید.
۵- درگیری‌های مداوم سر انتخاب زبان برنامه‌نویسی
دوست عزیز اگر زمان صرف کرده‌اید و یک زبان برنامه‌نویسی را آموخته‌اید، تردید سر تغییر زبان و یادگیری زبان جدید فقط وقت شما را تلف می‌کند.
هر زبان
برنامه‌نویسی کاربرد خودش را دارد. حالا که زبانی را یادگرفتید و سختی یادگیری آن
را به دوش کشیده‌اید، شک و تردید را کنار بگذارید چون الان وقت لذت بردن از آموخته‌هایتان
است.
با اجرای
پروژه‌های مختلف، یا با رفتن به دوره‌های کارآموزی مهارت خود را افزایش دهید تا
هرچه سریع‌تر وارد بازارکار حرفه‌ای شوید. قطعاً کسب درآمد از این آموخته‌ها
نظرتان را عوض خواهد کرد!
۶- ترس از اجرای پروژه
زمانی که به برنامه‌نویسان تازه کار پروژه‌ای پیشنهاد می‌شود بعد از بررسی ابعاد مختلف آن احتمالاً می‌گویند: نه این پروژه را انجام نمی‌دهم چون در مورد این چند بخش، تا به حال فعالیتی نداشته‌ام!
واقعیت این است که حتی برنامه‌نویسان خبره و باتجربه هم با پروژه‌های مختلفی مواجه می‌شوند که اطلاعاتی بالایی در آن ندارند. اصلاً ماهیت کار برنامه‌نویسی همین است. این که شما در هر پروژه با چندین چالش دست‌وپنجه نرم کنید و مطالب جدیدی را بیاموزید.
البته این جملات به این معنا نیست که در اول راه به سراغ پروژه‌های بزرگ بروید! اما انتظار اینکه در هر پروژه تمام موارد تکراری باشند را نداشته باشید.
۷- کدنویسی از صفر و اختراع مجدد چرخ!
وقتی چرخ اختراع شده چرا از آن استفاده نمی‌کنید؟! نیازی نیست همه چیز را از صفر بنویسید. از مواردی که موجود هستند استفاده کنید. هزاران تابع، کتابخانه، فریمورک هستند که سرعت کدنویسی شما را افزایش می‌دهند.
مورد سوم رو خیلی از برنامه نویسای مبتدی و حتی متوسط باهاش مشکل دارن … خیلی از دانشجوهام برنامه نویسیشون خوبه ولی با این مورد مشکل دارن … فکر میکنن باید هر وقت هرجا مشکل داشتن باید یکی بهشون بگه که یه تابع به جاش بنویسه ولی نه، با یکم دقت، میتونن یک تابع همه فن حریف رو خودشون پیاده کنن. یه مورد دیگه اینه که برنامه نویسی مثل هر کار و شغل دیگه‌ایی علاقه می خواد و بعد از نشون دادن علاقه باید اصول کار رو یاد بگیرن که متاسفانه خیلیاشون بی علاقه و بی تجربه وارد برنامه نویسی میشن [متاسفانه دانشگاهاهم چیزی یاد نمیدن به اون صورت] … من بعضیارو دیدم که از رشته برق و مکانیک وارد برنامه نویسی شدن و خیلی بهتر از بچه های نرم افزار برنامه نویسی میکنن … مرسی بابت مطلب عالیتون …
مورد سوم رو خیلی از برنامه نویسای مبتدی و حتی متوسط باهاش مشکل دارن … خیلی از دانشجوهام برنامه نویسیشون خوبه ولی با این مورد مشکل دارن … فکر میکنن باید هر وقت هرجا مشکل داشتن باید یکی بهشون بگه که یه تابع به جاش بنویسه ولی نه، با یکم دقت، میتونن یک تابع همه فن حریف رو خودشون پیاده کنن.
یه مورد دیگه اینه که برنامه نویسی مثل هر کار و شغل دیگه‌ایی علاقه می خواد و بعد از نشون دادن علاقه باید اصول کار رو یاد بگیرن که متاسفانه خیلیاشون بی علاقه و بی تجربه وارد برنامه نویسی میشن [متاسفانه دانشگاهاهم چیزی یاد نمیدن به اون صورت] … من بعضیارو دیدم که از رشته برق و مکانیک وارد برنامه نویسی شدن و خیلی بهتر از بچه های نرم افزار برنامه نویسی میکنن …
مرسی بابت مطلب عالیتون …
سلام ممنون از شما بابت درج نظر و تجربتون